بیماری های مشابه

شکستگی کندیل خارجی (lateral condyle fracture) دومین شکستگی شایع آرنج در کودکان است. این شکستگی شامل بخش انتهایی استخوان هومروس (distal humerus) است که کندیل خارجی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و معمولاً در اثر سقوط روی دست کشیده شده رخ می‌دهد. به‌طور خاص، فشار مدیال می‌تواند باعث شود که ساختارهای بافت نرم که به کندیل خارجی متصل می‌شوند، ساختار استخوانی را جدا کنند. مکانیسم دیگر آسیب می‌تواند سقوط روی کف دست در حالی که آرنج خم شده است باشد.

شکستگی‌های سر و گردن استخوان رادیوس (radial head and neck) معمولاً هنگامی رخ می‌دهند که بیمار روی دست باز افتاده (FOOSH) می‌افتد و سر رادیوس به کپی‌تلوم (capitellum) استخوان هومروس دیستال فشار می‌آورد. شکستگی سر یا گردن رادیوس می‌تواند به‌دلیل ضربه مستقیم یا تروماهای دیگر نیز رخ دهد.

شکستگی‌های سوپراکوندیلار (supracondylar) استخوان بازو معمولاً به دلیل افتادن روی دستی که به سمت جلو دراز شده است، ایجاد می‌شوند که باعث ایجاد نیروی بیش‌ازحد بازشدگی (hyperextension) در آرنج می‌شود. مکانیسم آسیب کمتر شایع، سقوط مستقیم بر روی اولکرانون (olecranon) در حالتی است که آرنج خم شده است.

علل و مکانیزم‌های معمول آسیب‌دیدگی: مکانیزم آسیب در دررفتگی جزئی آرنج کودکان (nursemaid's elbow) کشش طولی بازو است. این وضعیت معمولاً به‌واسطه‌ی یک نیروی کششی بر اندام فوقانی ایجاد می‌شود، اما ممکن است به دلیل پیچش آرنج یا افتادن بر روی دستی که دراز شده نیز رخ دهد. اغلب نتیجه‌ی کشش قوی بر روی بازوی کودک برای جلوگیری از افتادن یا بازی کردن با کودک با چرخاندن او از طریق بازوها می‌باشد. این موضوع منجر به زیرلوکسیون (subluxation) سر استخوان رادیال (radial head) می‌شود و رباط حلقوی (annular ligament) بین سر استخوان رادیال و کاپیتلوم (capitellum) قرار می‌گیرد و مانع از جا افتادن مجدد می‌شود. نام "دررفتگی جزئی آرنج کودکان" به دلیل تقصیر تاریخی که به مراقبان کودک نسبت داده می‌شد، انتخاب شده است.